Jeden metr izolacji składa się z 2 segmentów z czego segment górny – zabezpiecza wierzchnią część rurociągu w połowie obwodu i składa się z następujących elementów:
 
a) płaszcza z folii IZOFREX połączonego na stałe podczas procesu wypieniania z izolacją, przy czym płaszcz górnej połówki izolacji zachodzi okapowo na część dolną.
b) w zależności od średnicy rurociągu trzech lub czterech pasków blaszanych o szerokości 4 cm umieszczonych pomiędzy warstwą poliuretanu a płaszczem zewnętrznym, w celu trwałego połączenia dwóch połówek izolacji
c) warstwy sztywnej izolacji ze spienionego poliuretanu, której wyprofilowane krawędzie (boczne i czołowe) tworzą spasowane “zamki” celem uniknięcia mostków termicznych.
d) wewnętrzne płaszczyzny izolacji są dodatkowo zabezpieczone welonem z włókna szklanego grubości 3 mm, który przejmuje pierwszą falę uderzenia ciepła z rurociągu i chroni piankę przed stopieniem się i nadmiernymi skokami temperatur jakie często występują na rurociągach.
 
Grubość izolacji wyliczona jest zgodnie z normą PN-B-02421 i zależna jest od temperatury czynnika grzejnego i średnicy rurociągu.
 
Segment dolny – zabezpiecza spodnią część rurociągu w połowie obwodu, a jego budowa jest analogiczna do segmentu górnego.
 
Połączenia czołowe segmentów na obwodach zewnętrznych izolacji, po wypienieniu styków zabezpieczone są opaskami z folii IZOFREX.
 
Płaszcze części górnej i dolnej, a także opaski zgrzewane są ciepłym powietrzem po uprzednim zanitowaniu pasków blaszanych znajdujących się pod płaszczem. Takie wykończenie izolacji tworzy zamkniętą osłonę izolacji.
 
Kolana i łuki segmentowe montowane są na matach z wełny mineralnej. Styki kolan i łuków segmentowych izolacji spajane są pianką poliuretanową na miejscu budowy.
 
Demontaż 1 metra zespolonej izolacji polega na przecięciu płaszcza i ścięciu (przewierceniu) nitów z opasek łączących segment górny i dolny izolacji.
 
Prawidłowo przeprowadzony demontaż elementów pozwala na odzyskanie 100% zdejmowanej na danym odcinku izolacji.
 
Wewnętrzna średnica zespolonej izolacji jest zawsze większa od zewnętrznej średnicy danego rurociągu o 10 do 20 mm, co pozwala zachować niezależność konstrukcyjną izolacji względem naprężeń termicznych ciepłociągu i przemieszczeń (ruchów własnych) jakie występują podczas cyklu grzewczego. Wyżej opisana niezależność konstrukcyjna, pozwala na przesuwanie całych odcinków izolacji montowanych na wysokich estakadach, nad wszelkiego rodzaju przejściami i przejazdami.
 
Całość izolacji łącznie z płaszczem osłonowym wykazuje zwiększoną wytrzymałość mechaniczną na rozerwanie, a jej budowa stanowi jednorodny monolit.
 
Na wszystkie materiały składowe jak i samą izolację, posiadamy niezbędne atesty jakościowe, aprobaty oraz świadectwa higieny.
 
Nr aprobaty na stosowane otuliny izolacyjne: AT-15-7501/2007.